Amerikaanse battlecruisers, vliegdekschepen, mijnenjagers, vliegtuigen, artillerie, tanks, vlammenwerpers, mortieren en granaatwerpers maakten van de Pacifische eilanden een warboel van omgewoelde grond vermengd met bloed. En het ging niet zo lekker.
De oorlog in de Stille Oceaan duurde veel te lang en er vielen veel te veel doden. En de president werdt sacherijnig van al die battle counts. De oorlog in Europa was al bijna voorbij, dus vroeg de regering van de V.S zich af of het leger zijn geheime wapen kon gebruiken. Een atoombom. Drie jaar lang over gedaan om te ontwikkelen. En nu aan het einde van de oorlog, gereed.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
*vliegtuigje vliegt boven een vredige stad in Japan*
1,2,3 Plop.
Hij valt, en honderden meters boven de stad Nagasaki ontploft een kleine zon.
Kinderen met stoepkrijt in hun hand verdampen. Bamboehutjes worden weggeslagen. De mensen die niet helemaal onder de bom staan worden binnen tientallen seconden verzwolgen door een vreselijk fel licht dat de huid verschroeit en een vage schaduw achterlaat op muren en tegels. Het trotse Japan is geraakt door een wetenschappelijke mokerhamer van de V.S.Een brandend Inferno.
Japanse militairen, veiligheids personeel, brandweerlieden, en arbeiders uit de omringende omgeving spoedden zich met alle haast naar de plek van verwoesting.
Tussen de 40,000 en 80,000 mensen sterven.
En alleen al in de omringende omgeving werden alle tien ziekenhuizen overspoelt met gewonden, meer dan vijftig tijdelijke opvangplekken werden geopend voor de slachtoffers. In de ziekenhuizen lagen mensen die totaal verbrand waren, mensen die hun eigen darmen eruit gekotst hadden, mensen die geen benen of armen meer hadden, mensen die blind waren. We hebben zo'n beetje al het leed gezien dat een mens kan overkomen.Buiten de ziekenhuizen kwam een gigantische hulporganisatie op gang. Uit het zoute water van de baai werdt zoet water gedistilleerd uit honderden stalen vaten. Hulpverleners renden met het water richting de ziekenhuizen waar ze het over de mensen sprinkelden. De doden werden verderop op bergen verzameld waar ze in brand werden gestoken. (Wat de stank nóg erger maakte.) En overal lagen nog stééds mensen die zich afvroegen: "Wat gaat er met ons gebeuren?"
Als er ergens op Aarde een nachtmerrie heeft plaatsgevonden, dan was het in Nagasaki en Hiroshima.
14 uur na de tweede bom duwde de Keizer zijn bewakers aan de kant en stapte zijn bunker uit. "Ik kan het niet meer aanzien dat mijn volk zoveel lijdt." "We gaan ons overgeven aan de V.S."
En hoewel de legerleiding nog lang nastribbelde, (de trots is onvoorstelbaar) gaf Japan zich uiteindelijk toch over.
En niet lang na deze overgave lieten 740 B-29 bommenwerpers nog één keer vijfenhalf miljoen kilo aan brandbommen vallen boven Japan. Nog eens stierven duizenden mensen door het vuur.
Dubbel genaaid.
Hoere oorlog.
Godgodverdomme
