The Moon is a Harsh Mistress
Op de maan wordt graan geproduceerd voor de Aarde. De kolonie op de maan wilt graag zelfstandig worden want ze worden door de Aarde als een soort slaaf behandelt. Wanneer één van de Aardse politieagenten zich vergrijpt aan een meisje is het raak. De hele populatie van de maan raakt in opstand.
De maan slingert normaal gesproken reusachtige metalen cylinders vol met graan naar Aarde, maar nu wordt deze voedseltoevoer stilgelegd. In het geheim wordt er een nieuwe catapult gemaakt in de rand van een krater. Niet graan, maar stenen worden er in de cylinders gestopt.
De coördinaten waarop de cilinders inslaan wordt aan de Aarde bekendgemaakt: nabij alle grote steden zullen ze neerkomen, als waarschuwing. De media en wat gestoorde religieuzen haassten zich naar de inslagplek. Niemand overleeft.
De cilinders slaan in met de kracht van een kleine atoombom. De Aarde wordt boos en stuurt schepen met mariniers.
Op de maan worden mensen gedood. Heel veel.
De maan reageert.
De commandopost van de V.S is gelegen diep in een berg. Vanuit daar worden alle militaire acties van de V.S geregeld. 3 dagen lang smijt de maan er elk uur een rots op af. De mensen binnenin de berg worden zwaar geïrriteerd en kunnen niet meer naar buiten! Ook andere landen worden aangevallen. Er ontstaan tsunami's en aardbevingen overal waar rotsen inslaan.
Er wordt een ultimatum afgesproken waar de Aarde zich aan moet houden. Dat doen ze niet, en nu denken ze de stenen tegen te kunnen houden met raketten met kernkoppen, maar deze worden gewoon aan de kant geramd als een vliegje tegen een bus. Veel steden worden verpulverd en een hoop mensen sterven.New York, Beijing, Parijs.
Hele woonwijken worden weggevaagd.
De Aarde geeft zich over.
De maan krijgt een eigen regering. Autonomie.
Het boek is heel grappig, want de centrale computer van de maan ontwikkelt een gevoel voor humor. Deze computer werkt samen met de revolutionairen aan de opstand. Ook zit boek zit vol met gekke gebeurtenissen, rare grapjes.
Het boek is geschreven in 1966, maar zoals met veel SF, niet verouderd. Het heeft een Hugo Award ontvangen en wordt nog steeds om de zoveel jaar geprint.
No comments:
Post a Comment