The Lights in the Sky are Stars

"The Lights in the Sky are Stars" is a book from the fifties. The essence of this story is comparable to today's space policy.

Max is a rocket scientist and an alcoholist as well. He started drinking because the work he has been doing has stopped. The space frontier has stopped. Max is standing in front of the mirror and knows that the time he has left in him is running out of him like the water out of a bathtub. And he asks himself: How far did we come? We have a small outpost on Jupiter and a colony on Mars. And what else? We're stuck. And he decides to do something about this. He runs a course in rocket science, because he was out for a while, and 6 months later finishes his exams. He will work himself to death to push to frontier forward. And to do this he has to convince the politicians about the importance of spaceflight. He starts a loving affair with a politician, who has a lot influence within congress. Things start rolling again and the frontier seems to move, but Max wants more! He actually gets the chance to ride a rocket himself, to Jupiter, in fact. But in the end his senses pull him back to Earth and he realizes how far humanity has actually come. The developments of the past 100 years are truly phenomenal. A thousand years ago we were running stupid crusades, and what are we doing now? We are travelling to the stars! There is nothing that can stop us now! Max and his lover fight themselves through the political system and by lying and cheating they find a way to convince the power-oriented politicians about the importance of spaceflight.


"The Lights in the Sky are Stars" is een boek uit de jaren vijftig. De essentie van het boek is toepasbaar op het huidige ruimtevaart beleid.


Een raket geleerde genaamd Max zuipt zich kapot. Hij is ontslagen bij de ruimtevaart organisatie want er is geen werk. Het ruimte frontier staat namelijk stil. (net als nu) Hij staat voor de spiegel en weet dat de tijd die hij nog over heeft uit hem weg loopt als het water uit een bad. En hij vraagt zich af: Waar zijn we gekomen? We hebben een kleine nederzetting op Jupiter, een kolonie op Mars.. Maar verder? We zitten vast. En hij besluit op dat moment om er iets aan te doen. Hij gaat studeren en doet een half jaar later examen in raket wetenschap. Hij zal zich gaan kapot werken om de ruimtevaart vooruit te duwen richting een nieuw frontier. Hij weet dat hij de politici moet overtuigen, want zij staan nogal vijandelijk tegenover de ruimtevaart. Hij maakt gauw een vriendschap met een vrouwelijke politicus want zij heeft veel invloed binnen het congress. Max wordt meteen verliefd, maar hij snapt niet waarom want hij is nooit echt verliefd geweest. De twee worden een gouden duo en weten enorme vooruitgang te boeken in het congress. De ruimtevaart gaat vooruit en er zit weer beweging in. Maar voor Max is het niet genoeg. Hij wil meer! Hij krijgt de kans om zelf in een raket te stappen en de reis te maken, naar Jupiter. Maar het verstand overwint en hij bezint uiteindelijk tot waar ze nu gekomen zijn. Hij komt tot het inzicht dat de ontwikkeling van de afgelopen 100 jaar fenomenaal zijn. 1000 jaar geleden deden we nog stomme kruisvaart tochten, en wat doen we nu? We reizen naar de planeten! Er is niets dat ons nog kan tegenhouden. Ze vechten door het politieke systeem heen en door te liegen en bedriegen weten ze de machtlustige politici te overtuigen van het belang van ruimtevaart.

De zoektocht van het Westen

Kerstavond 1968. In een baan om de aarde zaten drie astronauten fotos te nemen van de Aarde.

Wij hadden ons verlost van deze planeet, en paradeerden trots door de achtertuin van God, hoogmoedig als wij waren. Want wij waren eropuit om onze eigen autonomie te bewerkstelligen, en ons los te rukken van alles wat ons ooit had tegengehouden. De opkomst van het Westen wordt gekenmerkt door een fascinatie met snelheid en kracht. En als de raket daarvan het symbool is, dan heeft het Westen bewezen dat hij met die krachten om kan gaan. Wij zijn aan het einde van een tijdperk gekomen, en het begin van een nieuwe. Het aangezicht van de Aarde vanaf de maan bracht een nieuw bewustzijn met zich mee, de realisatie dat onze zoektocht slechts een zoektocht naar zelfbevestiging was. Het was de laatste grote fallische daad van de Faustiaanse cultuur.

Maar zoals altijd, was er iets paradoxaals. Want de stap in de ruimte was eigenlijk niets meer dan het creeëren van een geestelijke opening voor de mensheid om de druk van de ketel te halen. Want de wereld was een beetje heet geworden. En zo stuurden we dus een raket naar de maan. Op kerstavond 1968 werd de woede en angst van de hele wereld geventileerd - de ruimte in. Vanuit de capsule van Apollo klonk de stem van een van de astronauten: God bless you on the Good, Good Earth!

De mensheid keek terug op zichzelf door de ogen van de astronauten. Voor de mensen die die avond TV keken was het een transcenderende ervaring. Want voor heel even waren alle wereldproblemen vergeten. We waren één. Er was communie op Aarde.

En ook door de massatrauma's van die eeuw was er in het collectief bewustzijn een besef doen ontstaan dat er iets hersteld moet worden. De periode na Apollo was dus een soort van terugval naar de Aarde. We wisten immers eindelijk waar we thuishoorden en de ruimte kon wel op zich laten wachten. We zouden de Aarde nu gaan herstellen.

Maar uiteindelijk zullen we de stap moeten maken, en ons losbreken uit de stagnatie die dit heeft tegengehouden. Voorbij de Aarde liggen honderduizendmiljard sterren op ons te wachten. En ik wil ze allemaal hebben!

Het hoogste doel

Wait no longer..

Mars, mission, rocket, project, society, money, investment, future, man.

Time, Now, Never, Decision, Willpower, Vision.

Expansion, Space, Mars, Moon, Jupiter, Mercury, Saturn, Venus, Vesta, Uranus, Neptune, Pluto, Alpha Centauri.

The Earth simply isn't enough..