Stenen liegen niet.

Stenen liegen niet.
En ze lullen ook niet de hele dag.
Want praten ben ik wel een beetje klaar mee.
Ik wordt al gek van mezelf, laat staan dat er nog meer mensen bij komen die chaos in mijn hoofd maken.
Ik heb maar 1 vriend op deze planeet.
En dat zijn de stenen.
Stenen oordelen niet.
Ben ik ook wel een beetje klaar mee,
doet de mensheid al zijn hele geschiedenis.
Heeft tot allerlei rare en ellendige situaties geleidt.
En terwijl de mensheid zichzelf kapotgebombardeerd heeft verduren de stenen alles.
Stenen kunnen ook geen kanker krijgen.
Mensen wel.
Maar mensen zijn dan ook uitermate geschikt om overal problemen te veroorzaken.

Het was de mens die de steen gebruikte om andere mensen te stenigen. En toen de steen daar op de grond lag besmeurd met bloed dacht de steen helemaal niks. Want alleen de mensheid kon zulke gedachten hebben om dat te doen.

Toen de koolmijnen instorten en de stenen de mensen in duisternis bracht was het de steen die de mens het besef bijbracht dat ze best wel zielig zijn. En het was de steen die ervoor zorgde dat de reddingsoperaties de mensen bijeenbracht.

Toen ik voor het eerst stenen begon te schilderen had ik er helemaal geen idee achter. Er was alleen maar woedde en frustratie.

Ik had ook helemaal geen zin meer om moeilijk te gaan doen over de wereld via kunst. De stenen zijn voor mij een rustplekje om me niet meer met de planeet te bemoeien. En dat is opzichzelf al moeilijk genoeg want zoals ik zei, hoor ik de hele tijd een stem in mijn hoofd.

Toen ik aangesteld werdt als V.N. baas in 2026 nam ik bij de eerste grote vergadering mijn mooiste kei mee. En toen de mensen vroegen "wat moeten we doen?" zei ik: vraag het deze steen maar.
De leden van alle landen van de wereld keken naar de steen en ik zei: " Deze steen interesseert het niets jullie praktijken op deze aardbol." En daarmee werd de hele toon van de vergaderingen gezet.
En dat heb ik echt gedaan, want ik wilde de mensen eens even goed laten voelen wat ze nou allemaal aan het doen zijn.

Er moet helemaal geen ruimteschip komen uit de hemel die de mensheid gaan redden. Er moet geen messias komen die de mensheid zijn liefde en wijsheid deelt.

Wat de wereld nodig heeft is een hele grote steen, zo groot als een flatgebouw, die midden in de grote politieke centra's van de wereld verschijnt. Zo, midden op het plein temidden van de vlaggen van het V.N gebouw. Midden in Den Haag. In London, New York, Tokio, Beijing, enzovoorts. Het kan misschien wel een idee zijn voor een film.

Een film die de mensen misleidt. Dat we allemaal professoren en intellectuelen te zien krijgen die allemaal verklaringen hebben voor de stenen en er allemaal redenen achter zoeken. En dat er uiteindelijk helemaal geen reden voor is. Want het is gewoon een steen.
Hoe simpel kan het zijn? Duizenden papers en enquiries worden er geschreven en er wordt gedebatteerd en gediscussieerd en er ontstaan conflicten tussen de religieuzen en niet religieuzen, blablabla, je kent het wel het gelul.

Blijkt gewoon een steen te zijn.

Klaar ermee.