Ze zeggen dat je als homoseksueel in Nederland geaccepteerd wordt. Maar als je zegt 'accepteren' dan geef je eigenlijk al aan dat er iets niet klopt en je je schouders ophaalt. Zo zullen menig ouders tegen hun zoon hebben gezegd toen hij vertelde dat hij homoseksueel was dat 'We nog steeds van je houden'. Alsof homoseksualiteit eigenlijk niet kan en het maar gedoogd wordt. Daarom is het een grove leugen om te zeggen dat ik me veilig voel om mezelf te zijn in deze wereld. En nog iets: je gaat toch ook niet tegen je heteroseksuele zoon zeggen, als die over vriendinnen praat 'We zullen je accepteren zoals je bent.' Whagaga! Óf 'We houden nog steeds van je hoor!' Blablabla. Ik heb vaak een zin in mijn hoofd en die gaat als volgt: 'Deze planeet mag van mij opgeblazen worden!'
En waarom zou ik uit de kast moeten komen? Moet ik mij soms godverdomme verantwoorden aan de samenleving omwille mijn seksualiteit? Blijkbaar dus wel want mensen doen dan nog steeds. En degenen die dat doen vernederen zichzelf daarbij zonder dat ze het in de gaten hebben. Als een hond die voor zijn baasje moet verschijnen - hopende dat ie geen straf krijgt of dat er iemand hèèl boos op hem gaat worden.
En als iemand is vraagt op een verjaardag 'Heb je al een vriendinnetje?' En je zegt nee, ik ben homo, dan schrikken ze. WAAROM SCHRIKKEN ZE? Waarom worden ze rood en leggen ze hun hand op de mond en komen ze daarna aan met verbloemende zinnen???
Worden jullie soms rood door de gedachte dat ik een stijve lul kan krijgen als ik een mooi mannenlichaam zie? En als dat zo is, waarom voel JIJ je er dan ongemakkelijk bij? Is het soms omdat je zelf die gevoelens herkent en je je ervoor schaamt? Of heeft het met iets anders te maken? IK wil weten waarom, zodat ik er klààr mee kan zijn, want ik ben er hèlemaal klààr mee!
En eigenlijk de enigste reden dat ik er klaar mee wil zijn is omdat ik van de woedde af wil komen. Ik wil daarvan af komen omdat ik jullie daarmee bescherm. Want ik ben bang dat ik een keer hèèl boos ga worden.
Ik ben boos omdat de wereld mij het fundamenteel bestaanszekerheid ontneemt die mij het gevoel kan geven om ècht mezelf te zijn.
Het is grappig hoeveel jullie liegen als jullie over homoseksualiteit praten. Als je het echt helemaal had geintegreerd en geaccepteerd dan had je er namelijk ÜBERHAUPT nooit over gepraat. En om die reden ben ik best wel teleurgesteld met de mensheid. Nogmaals: jullie gaan toch ook niet de heteroseksuele aard van je zoon bespreken???? KOM IK GODVERDOMME VAN EEN ANDERE PLANEET OFZO dat je een handleiding nodig hebt om met mij om te gaan???
En het is heel erg voor mij dat jullie er zo moeilijk over doen dat IK er soms ZELF over twijfel de waarheid van mijn seksuele aard. En die twijfels brengen mij vaak nòg verder weg van mezelf. En dan voel ik me verloren. Dus je kunt wel leuk doen en glimlachen als je vraagt 'heb je al een vriend dan?' Maar wat je dan eigenlijk wèèr doen is verbloemen jouw eigen ongemak.
En ik kan nog wel duizend voorbeelden noemen maar geloof me als ik zeg dat ik heel, hèèl erg boos ben. Het wordt tijd dat meer mensen hun woedde tentoonstellen en daarbij geen enkel blad voor de mond houden want anders blijft deze hartenpijn. En om die reden stop ik voor nu want anders krijg ik mischien een hartaanval en dat mag nu nog niet gebeuren want ik wil eerst deze verhalen in jullie hersens duwen.
Einde transmissie.
No comments:
Post a Comment